Bir kaç yıl önce Süleymaniye Camiisi'nin tüm yükünü sırtlayan taşıyıcı kemerlerin ortalarındaki kilit taşlarının zamanla aşındığı saptanmıştı.
Eğer çözüm bulunamazsa koca caminin kısa bir süre sonra yıkılması kaçınılmazdı.Elde yazılı bir proje olmadığı için taşaların nasıl değiştirileceği bilinmiyordu.
Türkiyenin en yetkin mühendis ve mimarlarından bir kurul oluşturuldu,onların görüşle başvuruldu fakat bir sonuç alınamadı.
Bu arada tartışmalar sürerken mimarlar ve mühendisle kilit taşını inceliyordu.İncelemer sürerken bir oyuk içinde bir cam şişe içinde Mimar Sinan imzalı bir mektup bulundu.Bu mektup günümüz Türkçesine çevrildiğinde ortaya şöyle bir metin çıktı:
''Bu notu bulduğunuza göre kemerlerden birinin kilit taşı aşındı ve nasıl değiştirileceğini bilmiyorsunuz.''
''Her kim bu taş eskidiğinde yenisiyle değiştirmek isterse eski taşın yerine takılacak yeni kilit taşını iki tarafından yağlı iple taşısın ,bir taraftan sokup öteki taraftan çeksin ve sonra ipin dışarda kalan kısmını kessin''
Heyet Sinan'ın söylediklerini aynen yaptı.Süleymaniye camii böylelikle kurtarıldı.Bu mektup şu anda Topkapı Sarayında saklanıyor.
Selimiye camiinde ise şaşılası bir olay gerçekleşti şöyle ki;
Selimiye Camisinin zemini gevşek topraktı.Bu nedenle minareleri'nin yakın zamanda yıkılacağının farkına varıldı.Uluslararası bir gurp bilim adamı toplandılar.''Nasıl kurtarırız bu minareleri ?diye kafa yormaya başladılar.Sonuçta en son teknoloji olan metal kelepçelerle minarelerin temellerinin sabitlemenin en iyi çözüm olduğuna karar verdiler.
Minarelerin temellerini açınca koymayı düşündükleri kelepçelerin aynısıyla karşılaştılar.Mİmar Sinan'ın yüzyıllar öncesinden aynı şeyi düşündüğü böylelikle ortaya çıktı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder