TOPAL OSMAN (YAŞANMIŞ BİR HİKAYE)

Daha çocukluğunda kalça çıkığı olduğunu anne ve babası farkına varamadıklarından topallayarak yürümesine birşey yapmamışlardı.Çocukluğu yoksullukla geçtiğinden ilkokula geç başlamıştı.Ayağıyla alay edenlerle bir arada olmak istemediğinden okulunuda pek sevmezdi.Bu nedenle ilkokul dönemini zor tamamladı.Bu arada pazarda patates,soğan satan babasına çocuk haliyle yardım ederdi.Genç yaşlarda pazar esneafı tarafından benimsenmişti;ama o insanlarda Topal Osman demekteydiler.
Genç yaşta kaybettiği babasının yerine pazara gitmeye patates soğan satmaya başladı.Okumak Osman için önemli değildi,zaten ortaokulda gitse arkadaşları ona yine lakabını söyleyeceklerdi.
Annesine akşamları pazarda kazandığı parayı getirirdi ve annesi gereksinimlerinin fazlasını bir kenara koyardı.Genelde pazar esnafının birikmiş parası olmazdı.
Osman'ın genç yaşta ev geçindirme telaşı kendisini çok yıpratmıştı.Evlenmeye kalksa ''kim beğenir bir topalı?''diye düşünmüştü.Her sabah hale gider satabileceği kadar patates ve soğanı alır bir önceki gün sattığı patatesin parasını öder ve semt pazarındaki babasından kalma yerine gider malını satardı.
Kentin uzak bir köşesinde bir alışveriş merkezi açıldı.Bu alışveriş merkezinin açılmasından dolayı bütün pazar esnafı gibi oda kuşkulanmaya başladı''acaba işlerimizle aksama olur mu?''diye.Nitekim öyle oldu.Zamanla işlerinde gözle görülür bir azalma oldu.Osman zaten bu işide pek sevmediğini düşündü aynı zamanda sağlam ayağı pazarda vücudunu tam olarak taşımakta güçlük çekmekteydi.
Ertesi gün kendisine izin vererek pazara gitmedi.Bir parkın içinde çay bahçesine oturdu.Bu yaşına dek geçirdiği günleri düşündü.Yaşamının hiç farklı olmadığını anladı.Bir süre geçirdikten sonra çay bahçesinden eve gitmek için ayağa kalktı.Yolun bir tarafından öteki tarafına geçmeye çalışan bir kadın gözüne takıldı.Kadının her iki elinde de torbalar vardı.Sanki bir şey olacağını hissedercesine yolun öteki ucuna baktı hızla bir araba kadına doğru geldiğini gördü.Gelen arabadan kadının haberi olmadığını düşündü.Bir karar vermesi gerekiyordu.Yerinden fırlayıp uçarcasına sekerek kadın yolun öteki kaldırımına atmak için hamle yaptı.Amacına ulaşmıştı ama kendisini kurtaramamıştı.
Gözünü hastanede açtı ,hastanede olduğunu hemen anladı.Kendi durumunu kavramaya çalıştı,vücudunu elleriyle kontrol etti.Şükür ki olumsuz birşey yoktu.
Osmanın başında tanımadığı bir kadın vardı.çok alımlı bir bayandı, yeşil gözlü kumral saçlı güzel bir bayandı.Osmanın gözlerini açmasına sevinen kadının gözleri ışıldamaktaydı.Geçmiş olsun dedi kadın .Benim için kendinizi feda ettiniz.Başını biraz yana döndürüp dudağının kenarıyla boşver demeye çalıştı.
Hastanede kadın onun yanından hiç ayrılmadı.Hastanede kaldığı süreden sonrada Osmanı hiç yalnız bırakmadı,gün oldu o kadın Osmanın karısı oldu.Şimdi osmanın bir hedefi vardı ve artık ona kimse Topal demiyordu.

Kaynak:Bütün Dünya Dergisi(Başkent üniversitesi kültür yayını)